میدونید همه ما میگیم خدا مهربونه..خدا رحمن و رحیمه..
اما وقتی زندگی سخت میشه..
یادمون میره..یادمون میره این خدایی که پیشش شکایت میکنیم همون خدایی که بیشتر از همه خیرمونو میخواد..
همون که جز خوبی برای ما نمیخواد..
همون خدایی که به موسی گفت من ازون مادری که پسرش کتکش زد و گذاشتش بیابون تا گرگا بخورنش ولی براش دعا کرد سالم برسه مهربون ترم به بندم
پس چرا چرا تو سختیا گلایه میکنیم؟؟چرا شاکی هستیم؟؟چرا یادمون میره؟؟
امتحانای الهی چجورین؟؟
پیشنهاد میکنم این سخنرانی گوش کنید:)