به نام خداوند روح در بدن.
و مهر آفرین در دل مرد و زن.
خدایی که هر لحظه دارم غمی.
مرا کافی است و ندارد کمی.
خدایی که از من یکی آفرید.
و کرد مونسی را برایم پدید.
خدایی که فکر نیاز من است.
نگارنده ی رمز و راز من است.
خدای مسلط به هر علم و راز.
ستایش شده در میان نماز.
خدایی که او اولین اول است.
و او آخر آخرین نیز هست.
خداوند دریا، زمین ، آسمان.
خداوند جسم ، روح ، خداوند جان.
خدایی که هر زنده را زنده کرد.
زمین را مهیا و آماده کرد.
سپس از برای هدایت شدن.
بقای تمامیه هر مرد و زن.
پیمبر فرستاد و رهبر بسی.
که غافل نماند زمین را ، کسی.
فرستاد پیمبر ، پیمبر ، ولی
بدانجا که خلق کرد علی را , علی
علی را چو در خانه اش آفرید.
که چشمی چنین خلقتی را ندید.
چنان خلقتی که جهان خیره ماند.
خدا صبر خود را به قلبش نشاند.
علی بودو حلم و علی بود و علم.
علی بود و علم و علی بود و حلم.
ملائک چو سجده نمودند به خاک.
که بودند به این آدمی بیمناک.
به باور رسیدند چو آمد علی.
که بعد از پیمبر علی شد ولی.
دگر شبهه و شک یقین بود و ماند.
خداوند چو او را ولی اش نشاند.
چنانش علی را خدا دوست داشت.
علی با خدایش دعا دوست داشت.
برای علی ، فاطمه شد پدید.
که خاصه خدا، فاطمه آفرید.
اگر فاطمه خلق نمیشد یقین.
برای علی هیچ نبودش امین.
علی غربت و صبر و مظلومیت.
به دین خداوند علی مرز و خط.
که صبرش به زینب بداده بسی.
صبورتر ز زینب ندیده کسی.
غم و غربتش با حسن شد اجین.
غریب تر نبود از حسن بهر دین.
حسین بود برای علی نور عین.
چو مظلومیت را نشاند در حسین.
علی هست و بی مهری ی مردمان.
که حتی همین جا که در این زمان.
اگر چه کسی بهر او ناله زد.
نفهمد علی را کسی تا ابد.
علی را خداوند شناخت است و بس.
که دنیا برای علی خار و خس.
علی با خدایش چنان با ادب.
که شکوه نکرد وبگفت فزت رب.
که آه از نهاد زمین پا گرفت.
علی در بهشت خدا جا گرفت.
خدایا به حق سه و هفت و چهار.
مرا جز به راه علی ات نذار.
+شعر نوشته شده توسط یکی از دوستان بلاگر
نظرات (۳)
ستاره خوشبختی
دوشنبه ۲۴ ارديبهشت ۹۷ , ۱۴:۵۵Khanomi..
۲۵ ارديبهشت ۹۷، ۱۱:۵۳یک مسلمان
دوشنبه ۲۴ ارديبهشت ۹۷ , ۰۲:۱۶Khanomi..
۲۴ ارديبهشت ۹۷، ۰۸:۲۳Va hid
چهارشنبه ۱۹ ارديبهشت ۹۷ , ۲۰:۲۷Khanomi..
۲۰ ارديبهشت ۹۷، ۰۶:۵۵