عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویش

خون انگوری نخورده باده شان هم خون خویش

هر کسی اندر جهان مجنون لیلی شدند

عارفان لیلی خویش و دم به دم مجنون خویش

اونچه به ما آدما آرامش میده صرفا امکانات مالی نیست..

ماهی ها به شتاب به سمت طعمه میروند و باچه ولعی کرم را به دهان میگیرند 

همین لحظه است که صیاد میفهمد وماهی را بالا میکشد..

ماهی دریایی را به کرم مرده ای که حتی نتوانست ببلعد میفروشد.

داستان کربلا داستان ماهی و دریاست..

لشکریان یزید دریایی به عظمت امام حسین(ع) رو درمقابل چیزهای کم ارزشی که حتی بهشون نرسیدن فروختن.

واین یعنی جهل ونادانی..

یکی از درس های محرم وعاشورا همینه..

درفلسفه قیام امام حسین(ع)هم آمده：

لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَ مِنَ الجَهالَهِ 

تلاش امام حسین(ع) برای نجات ما از نادانی بوده..

نگاه کنیم به زندگیامون چه چیزهایی رو برای بدست اوردن چی از دست دادیم..

دیالوگ:

عمر وعاص:ابا یزید در این جنگ نه روی توان قشونت حساب کن 

نه روی خدعه های من!فقط دعاکن دعا کن که در سپاه علی مردمان جاهل فراوان باشد

+خدایا مارو از جهل و حماقت نجات بده