امروز..فردا..یک ساعت دیگر..یک سال ده سال...

کی؟چه کسی میداند این سفر را کی میرود...سفری به عظمت مرگ!

خب تو که نمیدانی این راه را کی میروی پس چرا دست روی دست گذاشتی؟؟

مگر نه اینکه وقتی میخواهی به سفری چندروزه بروی از یک هفته تدارک میبینی خب برای سفر ابدیمان چه اماده کردی؟؟

چرا وقتی یکی حرف مرگ میزنه میگیم ناامید؟؟ناامید از چی؟؟یادت باشه دنیا میگذره اما اون دنیا هیچ رقمه نمیگذره!

پس سخن پیامبر که فرمودند: 

یعنی حرف پیامبرمان را هم قبول نداریم؟؟

مگر چقدرتوانایی داری که خودتو همه عزیزانت رو برای خودت نگه داری تاکی؟؟

خواه ناخواه زندگی معجون درداوریست از لبخندهای زودگذروانبوه غم واندوه سیلاب اشک..

فکر کردن به مرگ خوبه چون ترس میاره از چی ازگناه..ازین که این ادمی که داری باهاش بد حرف میزنی مادرت یه پدرت ازکجا معلوم تا یه ساعت دیگه هم داشته باشیش..فکر نزدیکی مرگ باعث میشه دل نشکنی..گناه نکنی وخیلی چیزا برات بی ارزش شه!

خب حالا فکر مرگ!

ازیه جنبه دیگه وقتی یکی میگه مرگ دمش گرم!تمام فکرش همینه که خب میمیرم روحم جدا میشه و پر...

اما نه یه جور دیگه میگم

هرکدوممون به یه چیمون مینازیم نه؟؟یکی به جذابیتش یکی به صورت زیباش یکی به هیکلش:)حالا یه سوال...بچه همیشه برای مادرش عزیز نه؟؟:)

اما من وتویه بچه اگه امروز مردیم نهایت تا3روز دیگه همون پوست روشن و زیبامون چنان زشت و وحشتناک میشه انقدر تیره وترسناک میشه بوی تعفنی که جسد میده حال همرو بهم میزنه همرو میترسونه!

خوب اونموقع با این همه گناهمون کی میخواد بداد روحمون برسه؟؟چی در انتظارمونه؟؟

ترسیدی نه؟منم میترسم

آهای خانومی که موهات بیرونه صورت قشنگتم ارایش میکنی که همه بگن؟عجب چیزیه...این روزم میاد

اهای اقا پسری که دخترارو اینجوری جذب خودت میکنی...این روزم میاد

حالا کیه که به من بگه مطمئن تایه ساعت دیگه ام زندست؟؟

بروتو ایینه یه نگاه به صورت قشنگت بنداز..چرا میترسی اخه؟؟

من میگم...یه پیرهنت که کهنه و خراب میشه میندازی دور...براش گریه میکنی؟؟نوچ!چون میدونی یه لباس دیگه هم هست چون ازاون لباس ازادی...

من وتوهم باید نسبت به جسممون داراییمون وهرچیزه دیگه که داریم ازاد شیم...

این یاد هرروز مرگ یاد جسمی که میتونه بعد24ساعت وحشتناک باشه کارییکنه حتی مادرتم که تو این دنیا هیچکس مهربون تر از مادر نیست ازت فرار کنه وحالش بهم بخوره...میتونه کمک کنه

اولش دلت میگیره اما بعد کم کم نمازات سر وقت میشه از غیبت بیزار میشی از گناه دوری میکنی..هروقت کاری نداشته باشی ناخود اگاه یاد امام زمان میوفتی یه صلوات میفرستی هرروز دعای فرجشو میخونی

این یعنی درک...

درک کوتاهی فرصت خوبی کردن..مهربون بودن..دعا خوندن ..طلب امرزش و ادم شدن:)

واما اونایی که برای رهایی از مشکلات دنیا اروزی مرگ میکنن مثه  کسی میمونن که همه زندگیشونو تلاش میکنن و یه باغ میسازن و بعد اتیشش میزنن

دیدمونو نسبت به مرگ عوض کنیم

مابرای فنا شدن افریده نشدیم ما اومدیم تو این دنیا تا ازاد شیم اول از همین جسممون...وقتی ازاد شدیم!نه تنها فکر مرگ نمیترسونتمون بلکه مشتاقیم برای وصال اما نه این که دنیارو رها کنیم نه!!

برعکس باتموم وجود تلاش میکنیم تو دنیا این یعنی امید یعنی انگیزه!

++برای شادی روح جمیع زندگان و مردگان فاتحه الخلاص مع صلوات:)