دنیای بی معنویت دنیایی است که...

رابطه هایش از روی منفعت است...

معاشرت هایش بوی هوس میدهند...

دنیایی که مردمش از روی شهوت دم از عشق میزنند...

 و از روی خودخواهی دل میشکنند...

دل بستن به این دنیا  بزرگترین حماقت است...

ادمهایی که قدر مهربان ترین عالم را نمیدانند قدر تو را نیز نمیدانند نه قدر خودت نه عشقت...

وجودت مهم است تا وقتی بتوانند از تو استفاده کنند...

میبینی؟زندگی انقدرها هم زیبا نیست اگر! خدا نباشد...

+این هم از دلنوشته های اول دبیرستان...ازین به بعد برچسب(دست نوشته های یک اول دبیرستانی)میزارم