دیدید تو فیلما نشون میده مادر و بچه ۲۰ساله از هم دورن بعد ممکنه کنار هم باشن اما هم دیگه رو نمیشناسن؟!
مثلا مادر استاد پسرش دانشجو اینا باهم هستن هردو هم درفراق میسوزن!
اون میگه پسرم اون میگه مادرم!اما همو نمیشناسن!
اگه گمشدمون رو نشناسیم ممکنه سال ها کنارمون باشه و پیداش نکنیم..
گمشده ی ما آرامش است!
حرفای شاعرانه و رمانتیک مقطعی هستن این رفاقتا و..شلوغیا!!
آرامشای این مدلی وخوشی هایی که از گناه سرچشمه میگیرن مثل مواد مخدر میمونن!
اولش چون از یه سری چهارچوبا خارج میشن خوشن!!اما بعدش که تاثیرش بره خماریه!
گفتم گمشده ما اطمینان و آرامش!!
اول ما باید اینو بپذیریم
چرا کم میاریم؟!دلیل این بیقراری ها چیه؟!چون یه سری چارچوب ساختیم که خودمونو بهش محدود کردیم!!
خودمونو محدود کردیم به همین دنیا و داشته هاش!
امام علی(ع)میفرمایند:وقتی ما حرف میزنیم بشنوید
۲وقتی حرف زدیم بفهمید!سریع منکر نشیم!
۳حالا که فهمیدی یه مدت استفاده کن
وبعد به باورویقین میرسید!
حالا ما قدم چندمیم؟!：)من صفر!
بعد نتیجش آرامش است!
پیامبرمیفرمایند:اگر انچه من از دنیا میدونستم شما میدونستید شما هم راحت میشید
یعنی به اگاهیهست!نشاط و شادابی ما توی همین آگاهیه!
امام علی(ع)：هرکس دنیارو بشناسه دیگه بلا ها اونو غمگین نمیکنه!
چرا غمگینیم؟!چون مصیبت میاد!
دین میگه درد هست کی گفته نیست؟!اما میگه یه کاری میکنم در کنار این سختی ها خوش باشی..
مادری که بارداره سختشه!!دیگه همتون مشکلات بارداری رو میدونید!
اما میدونه باید این سختی رو بکشه تالبخند معصوماونه ی نوزاد ببینه
وهرکارکه کنی حاضر نیست این مشقت وسختی رو ازخودش بگیره!
ما آگاهی لازم داریم تا بتونیم مصیبتارودرککنیم,وراهش همون حدیث ثقلین,چقدر توجه میکنیم؟:)
