هرجایی که باشم..یاد غم شما یا علی(ع) گلویم را چنگ میزند..
وقتی به کینه ی شما پسرتان را کشتند..غربت و تنهایی اتان بیشتر عذابم میدهد..
یک مرد..
یک کوه غم..
یک کوچه دست های بسته،و همسری راسیلی زدند..
یک مرد..
کینه حرامزاده ای از شما..و میخ دری که همدمتان را پرپر کرد
امشب به روایتی شب شهادت امام سجاد(ع)است..
مصیبت سجاد(ع) مرا یاد شما می اندازد آقا

مرد باشی..
دست بسته..
برادرت را..
ناموست را..
آخ ناموست را..

شهادت آقایی که آب میدید اشک میریخت..طفل میدید اشک میریخت،تسلیت

ازمن اگر بپرسی میگویم درد علی(ع) درد حسین(ع) درد پیامبر فقر مردم بود!

مشکل خود فقر  بود..فقر فقر است،فقر فکری فقر مادی فقر معنوی!

وقتی روز عاشورا دستور تیرباران کردن نمازگزاران سپاه امام حسین داده میشود،تا لشکریان کفر نپرسند که مگر نگفتید ما به جنگ خوارج آمدیم..

فقر یعنی به وعده یک گونی گندم شمشیر بر امام کشیدم،

فقری که قران بر سر نیزه میبرد این همه جهل ،فقر فکری است!

فقری که داعش را میسازد،وعده پول است،فقری که داعش میسازد همان است که با خود قاشق میبرند تا ناهار نا همنشین پیامبر باشد

فقر فقر است..خیلی ها شمشیر بر حسین(ع)کشیدند و گمان میکردن بر خوارج  شمشیر کشیده اند..

فقر فقر،جهل همان فقر است!و جهل دلیل باعث تمام آنچه که با حسین(ع) و خاندانش روا کردند

فقر همان فقر کوفیان است،الان هم هست..ما چگونه ایم؟

شب جمعه است..

زیر خیمه ات نشستم..

شب جمعه ای هم میاد..دیر یا زود،

من زیر خاکم..نه عمل درستی و نه خیری که نجاتم بده،سراپا تقصیر..

زیر خاکم و جسمی که همه عمرمو مشغولش بودم تغییر رنگ داده و بوی تعفن گرفته..

یه شب جمعه میاد که زیر خاکم و دنیایی که براش خودمو حروم کردم مثل همیشه میگذره و بعد چندروز شاید حتی کسی یادش نیاد منی بوده..

اونجا که من هیچ ندارم..

اونجا که وقت عذاب کرده های خودمه..

بیا..شفاعتم کن..به حق همان لحظه ای که صورت علی اکبرت را به سینه چسباندی..

السلام علیک یا اباعبدالله،

به ما نظری کن..ما در این زندگی خسران زیاد کردیم..باختیم زیاد..تو به ما نگاهی کن..

قدیما که آسیاب به شکل امروزی نبود گندمارو با آسیابای قدیمی آرد میکردن،

چه شکلی بود؟دو تا سنگ بزرگ میزاشتن روی هم و سنگ بالایی یه سوراخ داشت که گندم میرختن توش و یه چوب بهش وصل بود،که با یه طناب وصلش میکردن به یه حیوون

بعد این حیوون میچرخید و سنگ رو میچرخوند و گندما آرد میشدن..

اونوقت برای اینکه اون حیوون زبون بسته سرش گیج نره چشماشو میبستن!

بعد تا ظهر ازش کار میکشیدن..

حیوونم به خیال خودش کیلو متر ها راه میرفت،اما وقتی ظهر میشدو چشمهاشو باز میکردن..

حیوون فقط چند قدم از جای اولش جلو تر بود،یا نهایتا سر جای اولش بود

حالا خیلی وقتا حکایت ما آدماست..

هرروز پامیشیم میریم دنبال کار شب میشه میخوابیدم و باز همین روال،بدون اینکه بفهمیم 

عمرمون همینجوری بگذره بدون اینکه بفهمیم داریم خرج چی میشیم؟

خودمون روخرج چی میکنیم؟؟

حاج اقا میگفت اونایی که حج میرن آدمایین که راضی شدن در این راه خرج کنن اون همه پول و از خیلیا جلوترن،اما نمازاشونو میبینی همه غلطه!یعنی یه ادم چهلللل سال نماز غلط میخونده..

یا طرف به روز ترین اطلاعات و اصطلاحات بلد بوده ولی بعد چهل پنجاه سال هنوز میگه کف هوالله!

حواسمون هست؟؟عمرمونو برای چی و چطوری داریم خرج میکنیم؟

یه سوال دارم!یک سوال!

داریم خرج کی میشیم؟؟خرج چی؟؟

ما خیلی بکوشیم می توانیم از مرحله ی رب مقید عبور کنیم و به سمت رب مطلق قدم برداریم که رب مطلق همان رب پیامبر عظیم الشان است . 

سایر پیامبران هم در حرکت به سوی رب مطلق پشت سر حضرت محمد حرکت می کنند .

پ.ن : توضیحات بیشتر در پست های بعدی ان شاءالله .

خدایا من همون بنده ی ناسپاسیم که بندگیتو نکرد..

که از غیر تو تمنا داشت و شکست...

خدایا..

به اندازه ی سال ها ی سال خستم..

شکستم..

بریده ام...

خدایا بغلم کن...