ای برادر تو همه اندیشه ای..ما بقی تواستخوان و ریشه ای..

گربود اندیشه ات گل گلشنی...وربود خاری تو هیمه گلخنی..

محصول کارخانه مغز ما فکره!

لقد خاب من رضی دونک بدلا و لقد خسر من بغی عنک متحولا.

کسی که غیر از تو را عوض از تو گرفت، مایوس گشت. 

و کسی که غیر از تو را از موجودات متغیر جستجو نمود، خسارت برد

یعنی اگه تو هرچیزی به جای خدا کس دیگه ای آوردی بی چاره ای:)

توی هرچیزی..

دقت کنید توی مناجات امام حسین(ع)روی چی تاکید شده!!خسارت درجستجوی موجودی متغیر!

وتو این دنیا همه چیز متغیر اند..حتی آدما:)

خوبی آدما از خودشون نیست!!اگه اینو از خودشون دیدی و امید بستی دلت میشکنه..

توانایی ما هم از خودمون نیست!!اگه جایی تونستیم قوی باشیم این و ازخودمون نبینیم!!!

ما همون موجودی هستیم که اگه یه مگس آزارمون بده کاری نمیتونیم بکنیم:)

به چی دل میبندیم؟؟به مهربونی کی؟؟آدما تغییر میکنم...چون مهروبنیش از خودش نیست!

به چی مغرور میشیم؟؟به کدوم تواناییمون وقتی ممکنه بایه سردرد عادی بخوابیم و دیگه بیداری در کار نباشه؟؟:)اونوقت حتی یه پشه هم اذیتت کنه کاری نمیتونی بکنی..میتونی؟؟:)

باید این و بدونیم به هیچ چیز دنیا اعتماد نکنیم..

به خوب موندن آدما..

به موندن خوشی هاودردا..

به خودمون و توانایی هامون:)

چون هیچکدوم از خودمون نیست

+نوشتم تا هیچوقت یادم نره:)

عکست تو در آیینه بود و من خودم را زیبا دیدم

استغفرالله ربی و اتوب الیه

بندگی ات را نکردم و کمکت را خواستم کمک کردی ومن بی سروپا گله کردم شاید!

استغفرالله ربی و اتوب الیه

کار کار خودم بود!از تو شکایت کردم

استغفرالله ربی و اتوب الیه

چیزی از غم نگذشت باز فراموشت کردم..

استغفرالله ربی و اتوب الیه

بنده ی خوبت نشدم خدایا تو ببخش:)

تو کنارم بودی  خودم را گم کردم..

وتو میخندی و میدانی من همان بنده ی محتاج وضعیف توام..که جزتو سرسامان و پناهی نیست مرا

من همان طوفان زده و شکوه کننده دیروزم که توهم میدانی..

غم دیگر آید..

میشوم خسته و شکایت کن فرداها..

وتوام مثل خودم میدانی..

که از پیش تو هیچ گدایی دست خالی نخواهد آمد:)